Σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Παναγιώτας Τζιβάρα, Αναπληρώτριας Καθηγήτριας της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού (με έμφαση στην Ιστορία του βενετοκρατούμενου Ελληνισμού)
Η Παναγιώτα Τζιβάρα γεννήθηκε το 1963 στην Πολύδροσο Φωκίδας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, απ’ όπου έλαβε πτυχίο με βαθμό “Άριστα”. Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της, συμμετείχε στις εξετάσεις του Ιδρύματος και έλαβε υποτροφία εσωτερικού για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δ.Π.Θ. το 2000, με βαθμό “Άριστα” και θέμα διδακτορικής διατριβής: «Σχολεία και δάσκαλοι στη βενετοκρατούμενη Κέρκυρα (16ος-18ος αι.)». Τα έτη 1987-1990 δίδαξε Νέα Ελληνικά στο πανεπιστήμιο του Bari της Ιταλίας στη Σχολή Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνιών, με την ιδιότητα του Λέκτορα στην Έδρα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας. Επέστρεψε το 1990 και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση έως το 2004. Σήμερα υπηρετεί ως Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Στην κοινότητα του ΔΠΘ εντάχθηκε το 2004 όταν εκλέχτηκε στη θέση λέκτορος στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας και στο γνωστικό αντικείμενο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, με έμφαση στην Ιστορία του Βενετοκρατούμενου Ελληνισμού. Στο ανωτέρω Τμήμα ανέλαβε και πραγματοποίησε τη διδασκαλία πολλών μαθημάτων, που εντάσσονται στο γνωστικό της αντικείμενο ή χαρακτηρίζονται από συνάφεια, για την εξυπηρέτηση των διδακτικών αναγκών του Τμήματος. Έχει διδάξει επίσης στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας, στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό του ιδίου Τμήματος και του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ ενώ έχει συνεργαστεί επί 19 έτη με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2023-2024 είχε τον τίτλο του Visiting Scholar στο πανεπιστήμιο Ca’Foscari της Βενετίας, όπου πραγματοποίησε έρευνα, δίδαξε σε σεμινάρια στην έδρα της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας και συνεργάστηκε με τους
συναδέλφους του Dipartimento di Studi Umanistici. Έχει πραγματοποιήσει μακροχρόνια αρχειακή έρευνα στα Αρχεία όλων των νησιών του Ιονίου, στο Αρχείο του Ελληνικού Κολλεγίου και της Προπαγάνδας στη Ρώμη, στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας, στο Μουσείο Correr και στο Seminario Patriarcale επίσης της Βενετίας, στο Παλαιό Αρχείο του Πανεπιστημίου της Πάδοβας καθώς και στο Κρατικό Αρχείο της ίδιας πόλης. Έχει λάβει μέρος με εισήγηση σε πολλά επιστημονικά συνέδρια, σε ημερίδες και επιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι συγγραφέας μονογραφιών και επιστημονικών βιβλίων, άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικούς τόμους, έχει επιμεληθεί πρακτικά συνεδρίων και αφιερωματικούς τόμους. Τελευταία δημοσιευμένη ερευνητική εργασία της είναι η δίτομη έκδοση «Χαμένες και Κρυμμένες Βιβλιοθήκες. Ιδιωτικές βιβλιακές συλλογές στη βενετοκρατούμενη Κέρκυρα (16ος-18ος αι.), τ. Α΄-Β΄, Εκδόσεις Άτων – Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας, Αθήνα 2022, τ. Α΄, σ. XXXVIII + 520, τ. Β΄, σ. XXIV+340, 20X28 εκ. ISBN SET 978-618-5337-18-6, 978-618-84763-2-5». Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εντάσσεται η μελέτη του πνευματικού κλίματος στις βενετοκρατούμενες κτήσεις της ανατολικής Μεσογείου, η διακίνηση των ιδεών στη διάρκεια του 16ου έως 18ου αι., η ελληνομάθεια και η ιταλομάθεια των βενετών υπηκόων από τον ιόνιο χώρο και η χαρτογράφηση των κέντρων σπουδών των Ελλήνων στον ευρωπαϊκό χώρο, πριν και μετά τη δύση της Γαληνοτάτης βενετικής Δημοκρατίας.